Κόλαση επί της Γης για τους οροθετικούς
Η βαρβαρότητα απέναντι στα άτομα που ζουν με τον ιό HIV στη χώρα μας ξεπερνά κάθε όριο κρατικής γραφειοκρατίας, αδιαφορίας και ανευθυνότητας.
Κάτια Σάββα
Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ, 6/4/2018
Μου μιλάει με λυγμούς. Η Στέφανη είναι μια αξιοπρεπής κυρία που παλεύει να ζήσει με έναν πενιχρό μισθό και χίλια δυο προβλήματα υγείας. Επειδή ωστόσο της δόθηκε έκτακτο βοήθημα οροθετικού από το Υπ. Υγείας, που δεν θα έπρεπε να προσμετράται, το σύστημα του ΕΕΕ το εντόπισε για το 2017 και πρόσφατα της απεκόπη, όπως της κόπηκαν και τα μέτρα κοινωνικής συνοχής ως άτομο με μειωμένες πλέον ικανότητες. Πριν λίγες μέρες της απεκόπη κατά το ήμισυ και το επίδομα για κατ’ οίκον φροντίδα και δεν μπορεί να πληρώσει την κοπέλα που τη φροντίζει. «Γιατί θυμούνται την ύπαρξή μας μόνο κάθε 1η Δεκεμβρίου; Γιατί τις υπόλοιπες 364 μέρες είμαστε αόρατοι; Σας παρακαλώ και εκλιπαρώ τον δημοσιογραφικό κόσμο να κάνει κάτι. Γιατί πρέπει πάντα να γίνεται θόρυβος για να βρει το δίκιο του κανείς;»
Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές! Σε μια φράση, καθ’ όλα επίκαιρη λόγω της Μεγάλης Βδομάδας που διανύουμε, συνοψίζει η μεγάλη έρευνα του «Π» τα αίτια και τα αιτιατά των παθών (έπαψαν προ πολλού να είναι απλώς προβλήματα), γήινων, υπαρκτών και καθημερινών, των ατόμων που ζουν με τον ιό HIV στη χώρα μας. Στιγματισμένοι, περιθωριοποιημένοι, απελπισμένοι εν έτει 2018 όχι λόγω της ίδιας της ασθένειας/ιού, αφού στο μεταξύ η επιστήμη έχει κάνει άλματα στην αντιρετροϊκή θεραπεία, αλλά λόγω των παρελκόμενων αυτής, όπως αναφύονται μέσα από τον αναχρονιστικό μεγεθυντικό φακό της κοινωνίας: «Αφού είναι γκέι καλά να πάθει, ας πρόσεχε», «Δεν είσαι γιος μου εσύ, να πας να σε συντηρεί εκείνος που σε κόλλησε», «Τι θα πει η γειτονιά, ο παπάς της ενορίας, καλύτερα φύγε πήγαινε στο εξωτερικό», «Έχεις AIDS, δεν μπορείς να εργαστείς εδώ, φύγε για να μην σε απολύσω και μαθευτεί», «Ποιος σε παρέπεμψε κοντά μου για εξέταση, να πας στον γιατρό σου στη Γρηγόρειο»!
Είναι η πολιτεία που σήμερα Μ. Παρασκευή, διά εκπροσώπων της, του ίδιου του Προέδρου, των υπουργών και βουλευτών θα επιλέξει, μαζί με τους πιστούς, μια από τις τόσες εκκλησίες μας για να παρακολουθήσει την κορύφωση του θείου δράματος, την ώρα που για το δράμα των οροθετικών για το οποίο όχι μόνο μπορεί αλλά και υποχρεούται να κάνει κάτι νίπτει τας χείρας της. Αποδεδειγμένα!
Γιατί αυτό το κάτι που πρέπει να γίνει, δεν αντέχει πλέον να είναι αόριστο και δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από κενά περιεχομένου συνθήματα που συνοδεύουν κάθε χρόνο την 1η Δεκεμβρίου. Ιδού μερικά: 2000: «Οι άντρες επιφέρουν την αλλαγή», 2001: «Εγώ νοιάζομαι - Εσύ;», 2005: «Μην γυρνάς την πλάτη στο AIDS», 2008: «Κράτησε την υπόσχεση - Φραγμός στο ΑIDS», 2009: «Δικαίωμα στη ζωή και στην υγεία»!
Αυτό το κάτι δεν μπορεί να συνεχίζει να κρύβεται πίσω από στρατηγικές, εκστρατείες για ασφαλείς σεξουαλικές σχέσεις και σωστή χρήση του προφυλακτικού. Όπως μας ενημέρωναν –τουλάχιστον τις τελευταίες δύο δεκαετίες– οι εκάστοτε υπουργοί Υγείας (μπορεί ο καθείς να ανατρέξει στις επίσημες ομιλίες τους κατ’ έτος την παγκόσμια μέρα κατά του AIDS), οι οποίοι επικαλούμενοι «προσπάθειες που έχουν καταβληθεί», σε συνδυασμό με το «υψηλό βιοτικό επίπεδο του λαού» εφησύχαζαν για τα ποσοστά της λοίμωξης, αγνοούσαν δε πλήρως τα οροθετικά άτομα που τσουβάλιαζαν σε κατηγορίες αριθμών. Τόσα νέα περιστατικά, τόσοι οι Κύπριοι, τόσοι οι ξένοι, τόσοι οι θάνατοι! Κάθε χρόνο. Κάθε που ήταν 1η Δεκεμβρίου, σαν ποίημα, με τους οροθετικούς να παίρνουν τη μορφή των «Κεριών» του Κ. Καβάφη: «Δεν θέλω να τα βλέπω, με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι». Την ίδια ώρα που η νοοτροπία δεν έχει αλλάξει καθόλου τα τελευταία 25 χρόνια. Ούτε λόγος για το «εμπρός κοιτάζω τ’ αναμμένα μου κεριά». Ούτε καν υποκριτικά, για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.
Κανένα ανθρώπινο γρανάζι της δημόσιας υπηρεσίας επειδή έτσι του έδοξε! Επίδομα όπως δίνεται σε όλα τα κράτη που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως δίνεται σε άλλες χώρες, και δη στην Ελλάδα των μνημονίων που χάθηκαν στο μέτρημα. Η οικονομική στήριξη των οροθετικών δεν προκύπτει από την παρούσα έρευνα. Από αυτήν προκύπτει μόνο πως η απόφαση είναι πλέον πολιτική και βαραίνει τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η καταβολή επιδόματος που θα είναι υποχρέωση και αρμοδιότητα του Υπ. Κοινωνικής Πρόνοιας θα απαλλάξει ταυτόχρονα και το Υπ. Υγείας από τον βραχνά της δίκαιης κατανομής, μέσα από εξέταση αιτήσεων, οικονομικών καταστάσεων κ.λπ. του χριστουγεννιάτικου έκτακτου βοηθήματος σε οροθετικούς έτσι ώστε να αφοσιωθεί στις αρμοδιότητές του: την πρόληψη και μείωση των νέων περιστατικών.
Σημειώνεται πως το επίδομα που δίνεται από το Υπ.Υγείας προκύπτει από το κονδύλι του προγράμματος για το Σύνδρομο της Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας (ΣΕΑΑ) που μέχρι πέρσι ήταν ταμείο ιδρυθέν το 1996 ωστόσο καταργήθηκε. Ένα εφάπαξ βοήθημα που κυμαίνεται από 500 μέχρι 5.000 ευρώ σε κάποιες περιπτώσεις (π.χ. με εξαρτώμενα) για να καλύψει ανάγκες που δεν μπορούν να καλύψουν, όπως μας λέχθηκε αρμοδίως, οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας. «Όταν ολόχρονα δανείζομαι από εδώ και από εκεί, τις 3 χιλιάδες που μου δίνουν στο τέλος του χρόνου ούτε που τις βλέπω, πάνε εκεί που τα δανείστηκα» εξηγεί η κ. Κ. από την Πάφο που οι Κοινωνικές Υπηρεσίες της έκοψαν ακόμη και το κονδύλι για να πηγαινοέρχεται στη Γρηγόρειο!
«Το θέμα της χορήγησης του βοηθήματος οροθετικότητας εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Υπ. Εργασίας. Το Υπ. Υγείας δεν αντιτίθεται για τους ευνόητους λόγους που υπάρχουν, όπως η δυσκολία εξευρέσεως εργασίας και ο κοινωνικός αποκλεισμός που δέχονται οι φορείς του ιού HIV. Η χορήγησή του θα αποτελούσε μέτρο στήριξης των οροθετικών και είναι θέμα πολιτικής απόφασης ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες του κράτους» αναφέρεται σε επιστολή του Υπ. Υγείας ημερ. 27/11/2017 σε απάντηση άλλης μιας επιστολής του ΚΥΦΑ για το θέμα. Επιστολή που επιβεβαιώνει πως η απόφαση είναι πολιτική. Όχι του υπουργού Υγείας, όχι της υπουργού Εργασίας αλλά του ίδιου του Προέδρου Αναστασιάδη.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Είναι εκπληκτικό πόσοι αγνοούν την ύπαρξη της Γρηγόρειου Κλινικής στον 6ο όροφο του Νοσοκομείου Λάρνακας. Μόνο από αυτό αντιλαμβάνεται κανείς και πόση άγνοια υπάρχει στη χώρα μας για τον ιό HIV/AIDS. Στο πλαίσιο της μεγάλης έρευνας που ολοκληρώνεται σήμερα για τον Γολγοθά των οροθετικών συνανθρώπων μας, ρώτησα και έμαθα πόσοι από τους διαχρονικά λαλίστατους αξιωματούχους μας, εκλεγμένους και διορισμένους έχουν επισκεφτεί τη Γρηγόρειο από το 1996, όταν πρωτολειτούργησε, μέχρι και σήμερα. Όχι συνοδεία καμερών και όχι την 1η Δεκεμβρίου, παγκόσμια μέρα κατά του AIDS. Ελάχιστοι η απάντηση. Ο πρώτος, όπως με πληροφόρησε ο διευθυντής της Γρηγορείου- διορισμένος εκεί από την πρώτη μέρα λειτουργίας της κλινικής μέχρι σήμερα- ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης. Τότε ήταν βουλευτής. Πήγε, κάθισε με οροθετικούς και μάλιστα βοήθησε τη Χ., που δεν ζει πια σε κάποιο πρόβλημά της, δεν έχει σημασία τι. Αθόρυβα, χωρίς να το κάνει θέμα. Ο ίδιος μπορεί και να μην το θυμάται. Του το θυμίζω εγώ.
Σας το θυμίζω κύριε Πρόεδρε γιατί σας καλώ, εκ μέρους των οροθετικών συμπολιτών μας, που δεν έχουν την πολυτέλεια να εκφράζονται δημόσια, να την επισκεφθείτε ξανά.
Ξέρετε κύριε Πρόεδρε τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από όσο νομίζετε, ή από όσα σας μεταφέρουν, αν σας μεταφέρουν, αυτοί που κατά καιρούς δίνουν υποσχέσεις εκ μέρους σας. Και σας εκθέτουν. Εδώ και πέντε μέρες μέσω του «Π» και της έρευνας που έχει γίνει, έχετε πλέον μια πλήρη εικόνα για να αναλάβετε την ηθική σας ευθύνη. Να σταματήσει το θέμα να γίνεται μπαλάκι μεταξύ υπουργείων. Θυμάστε τα λεωφορειάκια των καρκινοπαθών; Πόσο εύκολο ήταν με τη δική σας πολιτική απόφαση να αυξηθεί η χορηγία στους συνδέσμους που εκτελούν αυτά τα δρομολόγια και πόσο εύκολο ήταν να γίνουν τελικά ασθενοφόρα για να μην ταλαιπωρούνται οι καρκινοπαθείς στην είσοδο της Λευκωσίας;
Η χορήγηση του βοηθήματος οροθετικότητας, ως δείγμα μεταμέλειας για την αδυναμία της πολιτείας να παρέχει στα άτομα που ζουν με τον ιό του HIV ισονομία, ισοπολιτεία, και προστασία από το στίγμα, τις δυσμενείς διακρίσεις και τις αδικίες που υφίστανται είναι δική σας και μόνο απόφαση.
Ξέρετε κύριε Πρόεδρε μετά από κάποια χρόνια κανείς δεν θα θυμάται ότι είναι με τη δική σας προσωπική παρέμβαση που θα ανεγερθεί ένα νέο γήπεδο ποδοσφαίρου πολλών εκατομμυρίων. Αν όμως δοθεί το επίδομα οροθετικότητας, όλοι θα θυμούνται τον Πρόεδρο που έκανε αυτό που όφειλε ως επικεφαλής ενός κράτους δικαίου, ενός κράτους σύγχρονου που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν θα πρωτοτυπήσετε. Απλώς θα πλησιάσουμε τα επίπεδα άλλων σύγχρονων χωρών...
ΥΓ: H έρευνα για τους οροθετικούς διαρκεί μέχρι σήμερα Μεγάλη Παρασκευή, γιατί γι’ αυτούς δεν υπάρχει Μεγάλο Σάββατο. Μέχρι τη δική σας παρέμβαση.
Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές! Σε μια φράση, καθ’ όλα επίκαιρη λόγω της Μεγάλης Βδομάδας που διανύουμε, συνοψίζει η μεγάλη έρευνα του «Π» τα αίτια και τα αιτιατά των παθών (έπαψαν προ πολλού να είναι απλώς προβλήματα), γήινων, υπαρκτών και καθημερινών, των ατόμων που ζουν με τον ιό HIV στη χώρα μας. Στιγματισμένοι, περιθωριοποιημένοι, απελπισμένοι εν έτει 2018 όχι λόγω της ίδιας της ασθένειας/ιού, αφού στο μεταξύ η επιστήμη έχει κάνει άλματα στην αντιρετροϊκή θεραπεία, αλλά λόγω των παρελκόμενων αυτής, όπως αναφύονται μέσα από τον αναχρονιστικό μεγεθυντικό φακό της κοινωνίας: «Αφού είναι γκέι καλά να πάθει, ας πρόσεχε», «Δεν είσαι γιος μου εσύ, να πας να σε συντηρεί εκείνος που σε κόλλησε», «Τι θα πει η γειτονιά, ο παπάς της ενορίας, καλύτερα φύγε πήγαινε στο εξωτερικό», «Έχεις AIDS, δεν μπορείς να εργαστείς εδώ, φύγε για να μην σε απολύσω και μαθευτεί», «Ποιος σε παρέπεμψε κοντά μου για εξέταση, να πας στον γιατρό σου στη Γρηγόρειο»!
Κεριά σβησμένα
Ο καθένας από τους οροθετικούς συμπολίτες μας τραβάει ολόχρονα τον δικό του Γολγοθά, σταυρώνεται και ξανασταυρώνεται από μια υποκριτική κοινωνία –το δυστύχημα είναι πως μέλη της είναι και γιατροί– που δεν μπαίνει καν στον κόπο να ενημερωθεί πως «δεν κολλάς με μια χειραψία, από το ίδιο ποτήρι και από ρούχα που πλύθηκαν στο ίδιο πλυντήριο», και από μια εγκληματικά αδιάφορη πολιτεία, που αντί να τους παρέχει δίχτυ ασφάλειας και αξιοπρεπούς διαβίωσης κτίζει με τα λόγια, χρόνια τώρα… ανώγια και κατώγια σε συνεδρίες στη Βουλή αλλά και κάθε 1η Δεκεμβρίου, παγκόσμια μέρα κατά του AIDS σε δακρύβρεχτες ομιλίες!Είναι η πολιτεία που σήμερα Μ. Παρασκευή, διά εκπροσώπων της, του ίδιου του Προέδρου, των υπουργών και βουλευτών θα επιλέξει, μαζί με τους πιστούς, μια από τις τόσες εκκλησίες μας για να παρακολουθήσει την κορύφωση του θείου δράματος, την ώρα που για το δράμα των οροθετικών για το οποίο όχι μόνο μπορεί αλλά και υποχρεούται να κάνει κάτι νίπτει τας χείρας της. Αποδεδειγμένα!
Γιατί αυτό το κάτι που πρέπει να γίνει, δεν αντέχει πλέον να είναι αόριστο και δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από κενά περιεχομένου συνθήματα που συνοδεύουν κάθε χρόνο την 1η Δεκεμβρίου. Ιδού μερικά: 2000: «Οι άντρες επιφέρουν την αλλαγή», 2001: «Εγώ νοιάζομαι - Εσύ;», 2005: «Μην γυρνάς την πλάτη στο AIDS», 2008: «Κράτησε την υπόσχεση - Φραγμός στο ΑIDS», 2009: «Δικαίωμα στη ζωή και στην υγεία»!
Αυτό το κάτι δεν μπορεί να συνεχίζει να κρύβεται πίσω από στρατηγικές, εκστρατείες για ασφαλείς σεξουαλικές σχέσεις και σωστή χρήση του προφυλακτικού. Όπως μας ενημέρωναν –τουλάχιστον τις τελευταίες δύο δεκαετίες– οι εκάστοτε υπουργοί Υγείας (μπορεί ο καθείς να ανατρέξει στις επίσημες ομιλίες τους κατ’ έτος την παγκόσμια μέρα κατά του AIDS), οι οποίοι επικαλούμενοι «προσπάθειες που έχουν καταβληθεί», σε συνδυασμό με το «υψηλό βιοτικό επίπεδο του λαού» εφησύχαζαν για τα ποσοστά της λοίμωξης, αγνοούσαν δε πλήρως τα οροθετικά άτομα που τσουβάλιαζαν σε κατηγορίες αριθμών. Τόσα νέα περιστατικά, τόσοι οι Κύπριοι, τόσοι οι ξένοι, τόσοι οι θάνατοι! Κάθε χρόνο. Κάθε που ήταν 1η Δεκεμβρίου, σαν ποίημα, με τους οροθετικούς να παίρνουν τη μορφή των «Κεριών» του Κ. Καβάφη: «Δεν θέλω να τα βλέπω, με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι». Την ίδια ώρα που η νοοτροπία δεν έχει αλλάξει καθόλου τα τελευταία 25 χρόνια. Ούτε λόγος για το «εμπρός κοιτάζω τ’ αναμμένα μου κεριά». Ούτε καν υποκριτικά, για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.
Επίδομα, χθες
Πλέον, πόσω μάλλον μετά την οικονομική κρίση, αυτό που πρέπει να γίνει έχει πάρει συγκεκριμένη μορφή: Εδώ και τώρα καταβολή επιδόματος (κατ’ αποκοπή και όχι εξαρτώμενο από το ΕΕΕ ή άλλα βοηθήματα) για όλους τους οροθετικούς που θα υποβάλουν αίτηση, στη βάση κριτηρίων για τα οποία μόνο ο θεράπων γιατρός τους, o διευθυντής της Γρηγορείου Κλινικής μπορεί να αποφανθεί. Κανένα απρόσωπο και παγερά αδιάφορο ιατροσυμβούλιο. Κανένα μηχανογραφικό σύστημα.Κανένα ανθρώπινο γρανάζι της δημόσιας υπηρεσίας επειδή έτσι του έδοξε! Επίδομα όπως δίνεται σε όλα τα κράτη που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως δίνεται σε άλλες χώρες, και δη στην Ελλάδα των μνημονίων που χάθηκαν στο μέτρημα. Η οικονομική στήριξη των οροθετικών δεν προκύπτει από την παρούσα έρευνα. Από αυτήν προκύπτει μόνο πως η απόφαση είναι πλέον πολιτική και βαραίνει τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η καταβολή επιδόματος που θα είναι υποχρέωση και αρμοδιότητα του Υπ. Κοινωνικής Πρόνοιας θα απαλλάξει ταυτόχρονα και το Υπ. Υγείας από τον βραχνά της δίκαιης κατανομής, μέσα από εξέταση αιτήσεων, οικονομικών καταστάσεων κ.λπ. του χριστουγεννιάτικου έκτακτου βοηθήματος σε οροθετικούς έτσι ώστε να αφοσιωθεί στις αρμοδιότητές του: την πρόληψη και μείωση των νέων περιστατικών.
Σημειώνεται πως το επίδομα που δίνεται από το Υπ.Υγείας προκύπτει από το κονδύλι του προγράμματος για το Σύνδρομο της Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας (ΣΕΑΑ) που μέχρι πέρσι ήταν ταμείο ιδρυθέν το 1996 ωστόσο καταργήθηκε. Ένα εφάπαξ βοήθημα που κυμαίνεται από 500 μέχρι 5.000 ευρώ σε κάποιες περιπτώσεις (π.χ. με εξαρτώμενα) για να καλύψει ανάγκες που δεν μπορούν να καλύψουν, όπως μας λέχθηκε αρμοδίως, οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας. «Όταν ολόχρονα δανείζομαι από εδώ και από εκεί, τις 3 χιλιάδες που μου δίνουν στο τέλος του χρόνου ούτε που τις βλέπω, πάνε εκεί που τα δανείστηκα» εξηγεί η κ. Κ. από την Πάφο που οι Κοινωνικές Υπηρεσίες της έκοψαν ακόμη και το κονδύλι για να πηγαινοέρχεται στη Γρηγόρειο!
Θέλει τρόπο, όχι κόπο
Πόσες ανάγκες αρκεί να ικανοποιήσει ένα κονδύλι 235 χιλ. ευρώ που πέρσι κατανεμήθηκε από το Υπ. Υγείας σε 164 οροθετικούς και τις οικογένειές τους; Αντιστρέφοντας το ερώτημα πόσο θα επηρεάσει τα δημόσια οικονομικά η καταβολή σε 300-400 άτομα που ζουν με HIV και αποδεδειγμένα έχουν ανάγκη οικονομικής στήριξης, ένα μόνιμο μηνιαίο επίδομα της τάξης των 697 ευρώ, όπως δίνεται στην Ελλάδα; Υπογραμμίζεται πως στην Ελλάδα όπου δίνεται αυτό το ποσό (καταβάλλεται ανά δίμηνο) το δικαιούνται όλοι οι Έλληνες πολίτες και όσοι διαμένουν μόνιμα στη χώρα και δεν λαμβάνουν επίδομα για την πάθησή τους από το δημόσιο ή άλλη πηγή της Ελλάδας ή του εξωτερικού.
«Το θέμα της χορήγησης του βοηθήματος οροθετικότητας εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Υπ. Εργασίας. Το Υπ. Υγείας δεν αντιτίθεται για τους ευνόητους λόγους που υπάρχουν, όπως η δυσκολία εξευρέσεως εργασίας και ο κοινωνικός αποκλεισμός που δέχονται οι φορείς του ιού HIV. Η χορήγησή του θα αποτελούσε μέτρο στήριξης των οροθετικών και είναι θέμα πολιτικής απόφασης ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες του κράτους» αναφέρεται σε επιστολή του Υπ. Υγείας ημερ. 27/11/2017 σε απάντηση άλλης μιας επιστολής του ΚΥΦΑ για το θέμα. Επιστολή που επιβεβαιώνει πως η απόφαση είναι πολιτική. Όχι του υπουργού Υγείας, όχι της υπουργού Εργασίας αλλά του ίδιου του Προέδρου Αναστασιάδη.
Για τον κάθε Γρηγόρη εκεί έξω...
Η έρευνα του «Π» δεν περιορίστηκε στις 30 και πλέον συναντήσεις και τηλεφωνικές συνεντεύξεις με οροθετικά άτομα που έγιναν. Παρότι είναι συγκλονιστικό το πόση ανάγκη έχουν να μιλήσουν –εμπιστευτικά πάντα– συνάνθρωποί μας για το μαρτύριό τους και πόση ένταση θέλουν να βάλουν στα γραφόμενά μας, ως η δική τους φωνή, θέλοντας να γίνει κάτι επιτέλους. Ακριβώς για να αλλάξουν άρδην όσα μπορούν να αλλάξουν –ούτε λόγος βέβαια για τη νοοτροπία της κυπριακής κοινωνίας– η έρευνα έτρεξε σε πολλά επίπεδα, αντλήσαμε στοιχεία και πληροφόρηση δεκαετιών, ανατρέξαμε σε ακαδημαϊκές έρευνες που έγιναν στην Κύπρο για τους οροθετικούς (και που ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν), μελετήσαμε παραδείγματα άλλων χωρών, ζητήσαμε θέσεις και απόψεις επιστημόνων και δη γιατρών αλλά και ΜΚΟ που παλεύουν για τα δικαιώματα των οροθετικών. Το σημείο εκκίνησης ήταν η Γρηγόρειος Κλινική που λειτουργεί, εν αγνοία πολλών από το 1996, στον 6ο όροφο του ΓΝ Λάρνακας και αποτελεί το μοναδικό κέντρο για οροθετικά άτομα στη χώρα μας. Δεν ήταν άλλη μια επίσκεψη στη Γρηγόρειο. Από αυτές τις σπάνιες των βουλευτών και άλλων αξιωματούχων την παγκόσμια μέρα κατά του AIDS την 1η Δεκεμβρίου. Ήταν ταυτόχρονα και μια ανασκόπηση στα όσα έγιναν ή δεν έγιναν από τη μέρα λειτουργίας της, από την κ. Φρύνη Βεναρδή, τη μητέρα του Γρηγόρη Βεναρδή, από τον οποίο πήρε το όνομά της η κλινική αφού εις μνήμην του έγινε αυτό το σημαντικό βήμα το 1996. Η έρευνα ολοκληρώνεται σήμερα Μ. Παρασκευή συμβολικά, αφού για τους οροθετικούς δεν υπάρχει Μ. Σάββατο, με τα λόγια της κ. Βεναρδή μετά από την επίσκεψή μας στη Γρηγόρειο στις 15 Μαρτίου: «Κάτια, τα παιδιά μας. Χρόνια το φωνάζω, μετάφερέ το και εσύ όπως μπορείς. Ένα επίδομα για τα παιδιά. Να πάψουν να φυτοζωούν». Η ψυχή αυτής της γυναίκας, μιας σύγχρονης Παναγίας που βίωσε τον Γολγοθά, που έθαψε το παιδί της, δεν έχει ακόμη γαληνέψει. Είναι βλέπετε πολλά τα παιδιά εκεί έξω!---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πρόεδρε Αναστασιάδη είναι στο χέρι σου
Ξέρετε κ. Πρόεδρε τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από όσο νομίζετε, ή από όσα σας μεταφέρουν, αυτοί που κατά καιρούς δίνουν υποσχέσεις εκ μέρους σας
Είναι εκπληκτικό πόσοι αγνοούν την ύπαρξη της Γρηγόρειου Κλινικής στον 6ο όροφο του Νοσοκομείου Λάρνακας. Μόνο από αυτό αντιλαμβάνεται κανείς και πόση άγνοια υπάρχει στη χώρα μας για τον ιό HIV/AIDS. Στο πλαίσιο της μεγάλης έρευνας που ολοκληρώνεται σήμερα για τον Γολγοθά των οροθετικών συνανθρώπων μας, ρώτησα και έμαθα πόσοι από τους διαχρονικά λαλίστατους αξιωματούχους μας, εκλεγμένους και διορισμένους έχουν επισκεφτεί τη Γρηγόρειο από το 1996, όταν πρωτολειτούργησε, μέχρι και σήμερα. Όχι συνοδεία καμερών και όχι την 1η Δεκεμβρίου, παγκόσμια μέρα κατά του AIDS. Ελάχιστοι η απάντηση. Ο πρώτος, όπως με πληροφόρησε ο διευθυντής της Γρηγορείου- διορισμένος εκεί από την πρώτη μέρα λειτουργίας της κλινικής μέχρι σήμερα- ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης. Τότε ήταν βουλευτής. Πήγε, κάθισε με οροθετικούς και μάλιστα βοήθησε τη Χ., που δεν ζει πια σε κάποιο πρόβλημά της, δεν έχει σημασία τι. Αθόρυβα, χωρίς να το κάνει θέμα. Ο ίδιος μπορεί και να μην το θυμάται. Του το θυμίζω εγώ.
Σας το θυμίζω κύριε Πρόεδρε γιατί σας καλώ, εκ μέρους των οροθετικών συμπολιτών μας, που δεν έχουν την πολυτέλεια να εκφράζονται δημόσια, να την επισκεφθείτε ξανά.
Ξέρετε κύριε Πρόεδρε τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από όσο νομίζετε, ή από όσα σας μεταφέρουν, αν σας μεταφέρουν, αυτοί που κατά καιρούς δίνουν υποσχέσεις εκ μέρους σας. Και σας εκθέτουν. Εδώ και πέντε μέρες μέσω του «Π» και της έρευνας που έχει γίνει, έχετε πλέον μια πλήρη εικόνα για να αναλάβετε την ηθική σας ευθύνη. Να σταματήσει το θέμα να γίνεται μπαλάκι μεταξύ υπουργείων. Θυμάστε τα λεωφορειάκια των καρκινοπαθών; Πόσο εύκολο ήταν με τη δική σας πολιτική απόφαση να αυξηθεί η χορηγία στους συνδέσμους που εκτελούν αυτά τα δρομολόγια και πόσο εύκολο ήταν να γίνουν τελικά ασθενοφόρα για να μην ταλαιπωρούνται οι καρκινοπαθείς στην είσοδο της Λευκωσίας;
Η χορήγηση του βοηθήματος οροθετικότητας, ως δείγμα μεταμέλειας για την αδυναμία της πολιτείας να παρέχει στα άτομα που ζουν με τον ιό του HIV ισονομία, ισοπολιτεία, και προστασία από το στίγμα, τις δυσμενείς διακρίσεις και τις αδικίες που υφίστανται είναι δική σας και μόνο απόφαση.
Ξέρετε κύριε Πρόεδρε μετά από κάποια χρόνια κανείς δεν θα θυμάται ότι είναι με τη δική σας προσωπική παρέμβαση που θα ανεγερθεί ένα νέο γήπεδο ποδοσφαίρου πολλών εκατομμυρίων. Αν όμως δοθεί το επίδομα οροθετικότητας, όλοι θα θυμούνται τον Πρόεδρο που έκανε αυτό που όφειλε ως επικεφαλής ενός κράτους δικαίου, ενός κράτους σύγχρονου που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν θα πρωτοτυπήσετε. Απλώς θα πλησιάσουμε τα επίπεδα άλλων σύγχρονων χωρών...
ΥΓ: H έρευνα για τους οροθετικούς διαρκεί μέχρι σήμερα Μεγάλη Παρασκευή, γιατί γι’ αυτούς δεν υπάρχει Μεγάλο Σάββατο. Μέχρι τη δική σας παρέμβαση.