Ζει υπουργός ή βουλευτής με 430 ευρώ;
Ελάχιστο δείγμα μεταμέλειας για την αδυναμία της Πολιτείας να παρέχει στους οροθετικούς ισονομία, ισοπολιτεία, και προστασία από το στίγμα
Κάτια Σάββα
Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ, 5/4/2018
Η Στέλλα Μιχαηλίδου του ΚΥΦΑ είναι για μένα μάνα και αδελφή. Με βοηθά και με τα φάρμακά μου». «Ευτυχώς που υπάρχει και η ΚΣΑ και μιλά εκ μέρους μας. Που μας κάνει να νιώθουμε ότι εντασσόμαστε και εμείς κάπου». Στην πλειοψηφία τους οι οροθετικοί που μίλησαν στον «Π» έχουν να πουν τα καλύτερα για τις δύο ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο παλεύοντας για τα δικαιώματά τους. Όπως και σε άλλες κατηγορίες ασθενών έτσι και στην περίπτωση των οροθετικών, οι δύο αυτές ΜΚΟ είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, που στην πρώτη φέρει τη σφραγίδα της κρατικής αναισθησίας. Μόνο που εδώ υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά. Τα άτομα που ζουν με τον HIV στην Κύπρο εξαρτώνται πλήρως από αυτούς, καθώς οι ίδιοι δεν μπορούν παρά να μείνουν στο παρασκήνιο. Το στίγμα και η προκατάληψη γύρω από την ασθένειά τους δεν τους επιτρέπει όπως π.χ. στην περίπτωση των καρκινοπαθών να μιλήσουν οι ίδιοι, να πρωταγωνιστήσουν σε εκστρατείες και έτσι να ευαισθητοποιήσουν. Ας μην είμαστε υποκριτές. Ας είμαστε μόνο ειλικρινείς. Πόσοι από εμάς θα ανοίξουν το πορτοφόλι για να στηρίξουν πλουσιοπάροχα έναν σύνδεσμο καρκινοπαθών, καρδιοπαθών κ.λπ. και πόσο έναν για τον HIV/AIDS; Πόσοι διαβάσατε σε μια αγγελία θανάτου πως «αντί στεφάνων παρακαλούμε να γίνουν εισφορές για το ΚΥΦΑ ή για την ΚΣΑ»;
Έχουμε δρόμο
Για να καταστεί πιο αξιοπρεπής η ζωή των οροθετικών η Κίνηση Συμπαράστασης για το AIDS (ΚΣΑ) θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν βήματα από πολλές διαφορετικές πλευρές. Όπως εξηγεί ο Χρίστος Κρασίδης, γραμματέας και υπεύθυνος επικοινωνίας της ΚΣΑ, «η άγνοια και ο φόβος είναι κακοί σύμβουλοι και πολλές φορές οδηγούν σε συμπεριφορές που πληγώνουν τους ανθρώπους που ζουν με τον ιό. Επιπλέον, η ποιότητα της ζωής ενός οροθετικού θα αυξηθεί κατακόρυφα αν το άτομο νιώθει αποδοχή και αγάπη, αντί για την απόρριψη που δέχεται λόγω της οροθετικότητάς του. Θα πρέπει λοιπόν οι οικογένειες να αγκαλιάσουν με αποδοχή και αγάπη τα οροθετικά παιδιά τους. Το ίδιο θα πρέπει να πράξουν και οι φίλοι αλλά και ο επαγγελματικός περίγυρος του ατόμου. Οι ερωτικές σχέσεις παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην ψυχολογική ισορροπία του ατόμου, ειδικά όταν αυτές είναι υγιείς. Θα πρέπει λοιπόν όλοι μας να ενημερωθούμε καλύτερα για να σταματήσουμε να φοβόμαστε. Αυτό αποτελεί και προσωπική ευθύνη του καθενός. Θα πρέπει να υπάρξουν περισσότερες και πιο ουσιαστικές εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού για ζητήματα που άπτονται του HIV» εξηγεί.
Η Κίνηση Συμπαράστασης για το AIDS, πέρα από το μετακινούμενο και πρωτοποριακό «Cy Checkpoint», για περισσότερα από 20 χρόνια διατηρεί Πρόγραμμα Ψυχοκοινωνικής Στήριξης, εργοδοτώντας κλινική ψυχολόγο, τοποθετημένη στη Γρηγόρειο Κλινική.
Την ίδια ώρα δίνει έμφαση στην οικονομική ασφάλεια. «Ένας άνθρωπος που ζει με μια χρόνια κατάσταση, όπως είναι ο HIV, νιώθει πιο ευάλωτος σε σχέση με την ποιότητα της ζωής του, λόγω ακριβώς της ανησυχίας γύρω από την υγεία του. Η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης του οροθετικού αποτελεί έναν παράγοντα που θα αλλάξει προς θετικές κατευθύνσεις την ποιότητα της ζωής του. Αυτό είναι ένα ζήτημα του οποίου θα πρέπει το ίδιο το άτομο να επιληφθεί, και εν τέλει να διαχειριστεί. Η οικονομική βοήθεια από το κράτος με τη μορφή επιδόματος σίγουρα θα ενισχύσει τις προσπάθειες κάθε οροθετικού να δημιουργήσει ένα αίσθημα ασφάλειας» προσθέτει ο κ. Κρασίδης.
Δείγμα μεταμέλειας
Η ΚΣΑ τάσσεται υπέρ της καταβολής επιδόματος σε όσους επιλέξουν να αιτηθούν ωστόσο δεν πρέπει να συνδέεται με «αναπηρία» ή «ανικανότητα». «Ας μην ξεχνούμε ότι υπάρχουν οροθετικοί που ζουν ανάμεσά μας και είναι ενεργοί πολίτες, συνεισφέρουν στην κοινωνία και στο κράτος, όπως όλοι, προσφέρουν και είναι παραγωγικότατοι. Προτείνουμε το επίδομα αυτό να παρέχεται ως ελάχιστο δείγμα μεταμέλειας για την αδυναμία της Πολιτείας να παρέχει στους οροθετικούς ισονομία, ισοπολιτεία, και προστασία από το στίγμα, τις δυσμενείς διακρίσεις και τις αδικίες που υφίστανται». Τέλος η ΚΣΑ θεωρεί πως μπορεί να βελτιωθούν και οι συνθήκες ιατρικής παρακολούθησης και περίθαλψης. «Η συνεργασία με τη Γρηγόρειο Κλινική, τόσο με τον διευθυντή και τους γιατρούς, όσο και με το νοσηλευτικό προσωπικό, είναι πολύ στενή. Υπάρχει μια καλή επικοινωνία και γίνεται μια από κοινού προσπάθεια από όλες τις πλευρές, ώστε όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν, να ενώνουμε τις δυνάμεις μας για να βρεθούν λύσεις στις δυσκολίες που υπάρχουν» καταλήγει ο κ. Κρασίδης.
Από το 2002!
«Υπάρχουν περιπτώσεις που παίρνουν 430 ευρώ μηνιαίως και έχουν να πληρώσουν ενοίκιο, ρεύμα, τηλέφωνο, να φάνε, να ντυθούν κ.λπ. Μου λέτε ποιος βουλευτής ή υπουργός μπορεί να επιβιώσει με 430 ευρώ;» Η πρόεδρος του ΚΥΦΑ (Κέντρο Υποστήριξης Ανθρώπων που ζουν με HIN/AIDS) Στέλλα Μιχαηλίδου δίνει από το 2002 τον δικό της αγώνα για να εξασφαλίσει για τους οροθετικούς ένα επίδομα/βοήθημα. Μέχρι σήμερα έχει ετοιμάσει δεκάδες επιστολές, έχει δει υπουργούς, βουλευτές, έχει απαιτήσει σε κοινοβουλευτικές επιτροπές. Χιλιάδες οι υποσχέσεις. Πώς είναι δυνατόν όλοι να συμφωνούν αλλά να μην γίνεται τίποτα; «Είναι φανερό ότι δεν θέλουν» μας εξηγεί η πρόεδρος του ΚΥΦΑ.
Τελευταία απόπειρα αυτή της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής. Μετά από συνεδρία της στις 2/10/2017 η πρόεδρός της βουλευτής του ΔΗΣΥ Στέλλα Κυριακίδου δήλωνε πως «η επιτροπή με επιστολή της προς το Υπ. Εργασίας θα ζητήσει τη θέσπιση ειδικού επιδόματος για τα οροθετικά άτομα [...] καθώς από μόνη της η διάγνωση τα εντάσσει σε μια ευάλωτη ομάδα συμπολιτών μας». Οι οροθετικοί ακόμη περιμένουν...
«Πρέπει τα αρμόδια υπουργεία να βρουν μια λύση για το επίδομα/βοήθημα οροθετικότητας» εξηγεί η πρόεδρος του ΚΥΦΑ η οποία θυμίζει πως είναι με δική της παρότρυνση που ενεγράφη για πρώτη φορά το θέμα στη Βουλή το 2002 από τον τότε βουλευτή Μ. Ματσάκη. Μέσα από την έρευνα εντοπίσαμε και ερώτημα του Γ. Περδίκη προς την πρώην υπουργό Εργασίας Σ. Χαραλάμπους που απαντούσε πως θα το έβλεπε, εντοπίσαμε και πολλές άλλες συνεδρίες στη Βουλή για το θέμα. Όλα συνοδευόμενα από δηλώσεις, κροκοδείλια δάκρυα και... ξανά στο συρτάρι.
Αν κάτι πέτυχε η πρόεδρος του ΚΥΦΑ είναι να εγκριθεί με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου το σχέδιο εργασίας οροθετικών. «Έγιναν πολλές συναντήσεις με τον υπουργό Ανδρέα Μουσιούττα το 2002. Σε μια από τις συναντήσεις με συνόδευαν και οροθετικοί. Ο τότε υπουργός δάκρυσε όταν άκουσε την ιστορία μιας κοπέλας...».
Τόσο η ΚΣΑ (ιδρύθηκε το 1989) όσο και το ΚΥΦΑ (2002) πασχίζουν με λιγοστά μέσα και μικρές χορηγίες, με αρκετούς όμως εθελοντές και τη στήριξη όσο γίνεται του Υπ. Υγείας, να συμπαρασταθούν και να υποστηρίξουν τα άτομα που ζουν με τον HIV. Για περισσότερα από 20 χρόνια, η ΚΣΑ διατηρεί Πρόγραμμα Ψυχοκοινωνικής Στήριξης, εργοδοτώντας κλινική ψυχολόγο, τοποθετημένη στη Γρηγόρειο Κλινική. Ταυτόχρονα, χειρίζεται τη Γραμμή Στήριξης στο τηλέφωνο 9960 9070. Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως το ΚΥΦΑ έχει δημιουργήσει το πρώτο μόνιμο checpoint στο Παλαιό Νοσοκομείο Λεμεσού όπου κάποιος μπορεί να εξετάζεται δωρεάν, ανώνυμα και γρήγορα. Την ίδια ώρα η ΚΣΑ έχει δημιουργήσει το «Cy Checkpoint» το οποίο δεν έχει ακόμα μόνιμη στέγη γι’ αυτό πραγματοποιεί δράσεις τύπου Outreach (εκτός δομής). Το «Cy Checkpoint» προσφέρει και peer counselling για ασφαλέστερες σεξουαλικές πρακτικές, προώθηση του HIV Rapid Testing ως εξέταση τακτικού ελέγχου, ψυχολογική στήριξη και διασύνδεση των ατόμων με τη δημόσια υγεία σε περίπτωση αντιδρώντος τεστ, για επαναληπτική εξέταση και έναρξη αντιρετροϊκής θεραπείας, στοχευμένη αλλά και ευρύτερη ενημέρωση για ασφαλέστερο σεξ και υιοθέτηση πρακτικών πρόληψης.
«Στην Κύπρο οι οροθετικοί μέχρι σήμερα δεν είναι ενταγμένοι σε κάποια ευάλωτη ομάδα για να δικαιούνται κάποια πράγματα. Στην Ελλάδα είναι ενταγμένοι στις αιματολογικές παθήσεις» εξηγεί η πρόεδρος του ΚΥΦΑ.
Θέλουν και μπορούν να δουλέψουν
Ο Κ. ήταν από τους πρώτους που είχαν προσληφθεί στο Δημόσιο μέσω του σχεδίου που εγκρίθηκε επί Ανδρέα Μουσιούττα, υπουργού Εργασίας (2002), για προτεραιότητα στην πρόσληψη οροθετικών. Ξεκίνησε να εργάζεται στο αεροδρόμιο, ακολούθως όταν αυτό ιδιωτικοποιήθηκε εργάστηκε στα δημόσια έργα για να καταλήξει εργάτης σε νοσοκομείο. Το 2013 με την κρίση τα βρήκε σκούρα. Δεν μπορούσε να δανειστεί από την τράπεζα και επέλεξε να φύγει παίρνοντας το Ταμείο Προνοίας του για να βοηθήσει την κόρη του που θα της έπαιρναν το σπίτι. Τώρα έχει υποβάλει αίτηση για τις νέες θέσεις που άνοιξαν σε νοσοκομεία και έχει ήδη πάει δύο φορές σε συνέντευξη. Η θέση ωστόσο που του προτείνεται είναι για καθαριστή σε θαλάμους νοσοκομείου. «Καθαρίστριας συγκεκριμένα. Γιατί ο καθαριστής εργάζεται έξω. Να καθαρίζω δηλαδή τουαλέτες και μπάνια ασθενών ενώ θα πρέπει λόγω του HIV να προσέχω από τα μικρόβια». Ο Κ. επείγεται να δουλέψει.
Γιατί στη νυν δουλειά του (οδηγός λεωφορείου) έχει μαθευτεί ότι είναι οροθετικός και οδεύει προς απόλυση. «Εκεί που έκανα κούρσες κάθε μέρα τώρα με φωνάζουν κάθε 15 και για μεταμεσονύχτιες διαδρομές».
Ο Κ. είναι ο κύριος του οποίου τα προσωπικά δεδομένα εκτέθηκαν στο ΓΝ Αμμοχώστου όταν είχε μεταβεί στις Πρώτες Βοήθειες μετά από αυτοκινητικό και τραύμα στο πόδι. Είχε ζητήσει από τον νοσοκόμο και τον ιατρό να βάλουν γάντια για να προστατευτούν. Ανέφερε την κατάστασή του και την επομένη όταν επισκέφτηκε ορθοπεδικό στον οποίο είχε παραπεμφθεί στο ίδιο νοσοκομείο διάβασε στον φάκελό του «HIV». Τον Κ. συνόδευε ο γιος του που δεν γνωρίζει για την οροθετικότητά του και αυτό τον εξόργισε. Έχει καταγγείλει το περιστατικό και ακόμη περιμένει. Όπως περιμένει μια δουλειά.
«Πρέπει να υπογραμμίσετε την ανάγκη για εργοδότηση των οροθετικών» μου λέει ο Α. ένας οροθετικός εκ των 10-15 που έχουν προσληφθεί μέχρι σήμερα στο Δημόσιο μέσω του σχεδίου Μουσιούττα. «Μπορούμε και θέλουμε να εργαστούμε και για όνομα του Θεού δεν κολλούμε κανέναν με την κοινωνική συναναστροφή. Φτάνει πια η προκατάληψη!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου